Litið til hrossa í haganum

Fór fyrir stuttu að líta á hestana í haganum.  Þangað fóru þeir óvenju snemma.  Ástæðan kvefpestin vonda sem hrjáir hestana okkar.  Menn vona og trúa að þeim líði betur í góða loftinu í sveitinni en á húsi.

Ósköp var nú gott að sjá þá og klappa þeim.  Finna ilminn sem leggur frá þeim og hlýjuna sem streymir frá þeim.

Tók með mér myndavél og lék með hana.  Þeir eru  fallegasta mótif sem til er.  Nema ef vera skyldi barnabörnin!

Verulega vont var að heyra og sjá að hestarnir voru sumir lasnir og hóstuðu aftur og aftur.  Aðrir voru aftur algjörlega sprækir og virtust ekki kenna sér neins meins.  En þarna eru þeir allir saman,  sumir veikir aðrir ekki.  Hvernig fer það?  Halda þeir áfram að smita hver annan eða dregur úr þessari leiðinda pest uns hún hverfur alveg.

Ekki þori ég að setja unga folann í framhaldstamningu á reiðhestabraut.  Hann er með ansi blautan nebba þó ekki virðist hann laslegur að sjá.  Sennilega best að bíða og sjá hvernig þessi pest gengur yfir (vonandi) og þá geta menn farið að hreyfa hrossin og ætla þeim venjuleg verkefni. 

Og þá lít ég til alþingismanna og ráðherra.  Í þeirra haga.  Sem eru hvorki  sérlega grænir né gróskumiklir.

Þar er ekki heilsubrestur en siðferðisbrestur gæti hugsanlega gert vart við sig.  Einhverskonar "gate".  Forsætisráðherra er kominn í ógöngur sýnist mér.  Már Guðmundsson seðlabankastjóri var ráðinn með loforði um hærri laun og það loforð hlaut að koma úr forsætisráðuneytinu.  Eða hvað?  Þetta er orðin lygileg lygasaga.

Styrkjamál þingmanna halda áfram að vera deiluefni.  Sumum finnst að menn eigi allir að vera undir sama hatti hvort sem þeir hafa þegið fmm hundruð þúsund eða 25 milljónir. 

Mál Guðlaugs Þórs er afskaplega pínlegt.  Hann á að segja af sér nú þegar, blessaður maðurinn.  Hann nýtur því miður varla nokkurs trausts lengur.

Furðu gegnir einnig að sjá hvernig menn höndla með sveitarstjórnir/bæjarstjórnir.  Jafnvel í Hafnarfirði þar sem bæjarstjórinn kollféll er honum komið fyrir á stólnum á ný.

Og Árni Páll kemur enn á ný með undarlegt útspil.  Hann ætti að reyna að ná sambandi við grasrótina hann Árni Páll. 

Ekki verður fullyrt að hlýjan steymi frá þingmönnum og ráðherrum til okkar þjóðarinnar.  Það er næstum því ótrúlegt hve lausir þeir eru við að setja sig í spor landsmanna og taka upp baráttu í þeirra þágu um bætt kjör og sanngjarna meðferð mála sem fólk þarf að glíma við nú um stundir.