Und ruhig fließt der Rhein

 

Die Lorelei

Heinrich Heine, 1822 (1799-1856)

1. Ich weiß nicht, was soll es bedeuten,
Daß ich so traurig bin,
Ein Märchen aus uralten Zeiten,
Das kommt mir nicht aus dem Sinn.
Die Luft ist kühl und es dunkelt,
Und ruhig fließt der Rhein;
Der Gipfel des Berges funkelt,
Im Abendsonnenschein.

 Já þetta er fallegt ljóð og lagið sem við lærðum að syngja með þessu ljóð er ekki síðra.

Fyrir langa löngu átti ég heima á Rínarbökkum.  Það gerðist eitt sinn að fljótið flaut yfir bakka sína og alveg upp að húsinu sem ég bjó í og enn þá  lengra upp götuna..  Þá var stiklað á flekum eftir götunni.  Verst var að kolin í kjallaranum urðu ansi blaut.

Gott var að búa í Þýskalandi.  Gott fólk, fallegt land og fallegt tungumál.