Dagur í lífi konu

Enn einn afmælisdagur lítur dagsins ljós.  Það er ánægjulegt að fá að líta það ljós.  Hvert ár hefur sinn sjarma.  Ennþá!  

Verra verður ef maður lifir það að þurfa á sjúkraplássi á stofnun að halda.  Þá verður ekki svo gaman að vera til.  Maður er metinn, skoðaður og merktur fær/sjálfbjarga eða þannig hvort sem það er rétt eða rangt.  Peningarnir stjórna.  Heim með þennan/þessa hvort sem manneskjan er sjálfbjarga eða ekki.  Svona er Ísland í dag.

En nú að öðru.  Þetta er mitt val á ljóði dagsins:

Enn nærist elskan sanna,

enn kærleiks funinn brennur,

enn leiftrar ástar tinna,

enn kviknar glóð af henni,

enn giftist ungur svanni,

enn saman hugir renna,

enn gefast meyjar mönnum,

menn hallast enn til kvenna.

(Páll Vídalín 1667-1727, dróttkvæði

Hef lengi haft dálæti á þessu ljóði.  Enda er það fullt af þrótti, von og fyrirheitum 

Lífið heldur áfram.  Húrra fyrir því. 

Já og húrra fyrir Íslensku þjóðinni sem stendur keik í lífiins ólgusjó.  Þróttmikil og sterk.  Við munum sigrast á þessum raunum.  Verðum að velja gott fólk til að halda utan um mál okkar og láta ruglugræðgisdallana ekki komast upp með að "eignast" aftur fyrirtæki og verslanir.

Athugasemdir

[Sigurður Þórðarson, 10.2.2010 kl. 20:05]

Með þessu ágæta kvæði sannast hið fornkveðnna að góð vísa verður ekki of oft kveðin.  Eigðu góða daga.

[Auður Matthíasdóttir, 10.2.2010 kl. 20:13]

Þakka þér  kærlega

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 11.2.2010 kl. 20:24]

Sæl Lady in blue.

Já, njóttu hvers andartaks lífs þíns

sem að þér býðst,

þú veist ekki hvenær

síðasta andartakið kveður þig.

Kær kveðja.

[Auður Matthíasdóttir (IP-tala skráð) 11.2.2010 kl. 20:58]

Takk kærlega, Þórarinn !  Enginn veit hvenær kemur að kveðjustund.  Er á meðan er.  Um að gera að lifa lífinu lifandi!